NDT Bobath – jest to metoda o charakterze neurorozwojowym, opracowana przez fizjoterapeutke Berta Bobath oraz jej męza dr Karel Bobath małżeństwo pochodziło z Czech a mieszkało w Londynie. Podstawą stosowania metody jest doskonała znajomość rozwoju neurofizjologicznego człowieka.
Początkowo metoda NDT była stosowana tylko w terapii dzieci i niemowląt z zaburzeniami neurologicznymi, natomiast z czasem uznano że może być także wykorzystywana u osób dorosłych z patafizjologią ośrodkowego układu nerwowego.
Bobath dla osób starszych jest metodą terapeutyczną, w której praca z pacjentem zostaje konkretnie ukierunkowana w celowe zadania ruchowe.
Ten typ podejścia do terapii opiera się na obecnej wiedzy z zakresu kontroli motorycznej, oraz nauczania motorycznego i układu nerwowo mięśniowego z uwzględnieniem potrzeb i oczekiwania pacjentów.
Diagnostyka i ocena stanu pacjenta.
Terapeuta na podstawie posiadania:
- umiejętność analizowania norm fizjologicznych ruchu człowieka,
- znajomości podstawy anatomii i neurofizjologii,
- wiedzy z zakresu rozwoju neurofizjologicznego dzieci,
Wszystko to zostaje zebrane, zapisane i udokumentowane a następnie buduje się strategie do postępowania z pacjentem.
Terapia
Terapia skupia się na przystosowaniu pacjenta do życia codziennego z uwzględnieniem jego poziomu aktywności i współistniejących zaburzeń zachowań oraz jego wpływu na możliwość wykonywania ruchów.
W pracy metodą Bobath kładzie się szczególny nacisk na:
- normalizację i torowanie prawidłowego napięcia mięśni (odpowiadających za prawidłową postawę)
- dynamiczne prowadzenie pacjenta w kierunku samodzielności poprzez zwiększenie jego własnej aktywności,
- przygotowanie pacjenta do realizacji konkretnych czynności dnia codziennego,
- dąży się do wyhamowywania reakcji nieprawidłowych oraz uzyskania kontrolowanych ruchów selektywnych,
Atutem metody jest:
- brak sztywnych ram,
- ciągła modyfikacja w trakcie pracy z chorym z uwzględnieniem środowiska w którym będzie funkcjonował,